Popularny, groteskowy i ironiczny styl pop-art, przełamując granicę między życiem codziennym a artyzmem, stał się jednym z najbardziej wyrazistych kierunków sztuki współczesnej. Intensywne kolory, tworzywa sztuczne i neony to jego nieodłączne elementy. Dla jednych jest sposobem na wyrażenie swojej osobowości, dla innych kwintesencją kiczu. Jak zatem urządzić przestrzeń, by wzbudzała pozytywne emocje, nie przyprawiając nas jednocześnie o zawrót głowy?

Termin pop-art został użyty pierwszy raz w latach 50. XX wieku przez uznanego brytyjskiego krytyka Lawrence’a Allowaya, który początkowo stosował go do opisywania twórczości młodych artystów, podejmujących tematy dóbr materialnych. Niespełna dekadę później nurt ten zyskał ogromną popularność w Stanach Zjednoczonych, gdzie za jednego z jego największych propagatorów uważa się Andy’ego Warhola. Pop-art czerpie z surrealizmu i naturalizmu, kształtując kolorowe, ekstrawaganckie i pełne kontrastu formy, które do dziś wykorzystywane są w aranżacjach wnętrz.

Styl poza schematem

Pop-art w opozycji do spokojnych stylów we współczesnej architekturze daje nam niemalże pełną dowolność kreowania wystroju, pozwalając na subtelną zabawę ze sztuką. Z pozoru niepasujące do siebie dodatki tworzą we wnętrzu kompletne kompozycje. Najbardziej rozpoznawalne są elementy przedstawiające podobizny znanych osób czy zwyczajne rzeczy, jak słynna puszka zupy Campbella. W myśl praktyczności można je spotkać nie tylko jako wiszące na ścianach obrazy, ale również na dywanach, talerzach czy innych przedmiotach codziennego użytku.

To one stanowią uzupełnienie mebli o oryginalnej formie. Są tworzone z syntetycznych materiałów, które zyskały ogromną popularność w XX wieku. Ich dodatkowym atutem jest fakt, że są one bardzo funkcjonalne i mają niskie koszty produkcji. Przez to cieszą się dużym zainteresowaniem wśród młodych ludzi, stanowiąc dodatkowo dobry sposób na wyrażanie samego siebie. Większość z nich projektowana jest z pominięciem tradycyjnych zasad rzemiosła. Cechują się przy tym zaskakującą różnorodnością technik wykonania. Znakomitymi przykładami są sofa Marilyn Monroe w kształcie wielkich czerwonych ust czy stół z nogami konia.

Jak wdrożyć styl pop-art we wnętrzu?

Wnętrze w stylu pop-art jest pełne koloru – podstawowe barwy w intensywnych odcieniach łączone są ze sobą, tworząc wyrazistą i przykuwającą wzrok aranżację. Zdobią nie tylko ściany, ale również meble i dodatki, przez co nurt ten balansuje między sztuką a kiczem. Chcąc uzyskać efektowny, ale jednocześnie stylowy charakter przestrzeni, bezpieczną opcją jest kierowanie się zasadą „less is more”. Wielobarwne kompozycje nie mogą być dziełem przypadku. Zachowajmy umiar w liczbie kolorów (maksymalnie 3–4) i postawmy na jednolitą bazę. W tym wypadku bardzo dobrze sprawdzą się ściany w jasnej tonacji oraz podłogi kompozytowe Ceramin SPC Tiles o neutralnej kolorystyce, które dostępne są w ofercie firmy RuckZuck. Ich atutami są także wodoodporność oraz wysoka wytrzymałość na uszkodzenia, dzięki czemu posłużą nam przez długie lata.

W reprezentacyjnym miejscu możemy położyć fototapetę w geometryczne kształty, a gdzie indziej stworzyć mini galerię grafik oraz plakatów z ikonami popkultury i komiksowymi postaciami. Wodze fantazji puśćmy w przypadku mebli i dodatków, stawiając na wyszukane formy i kolory. Unikajmy jednak nadmiaru tych elementów – jeśli będzie ich mniej, unikniemy efektu chaosu, a każdy z nich zostanie wyeksponowany.

Nie można zapomnieć o tym, jak znaczącą rolę odgrywa również oświetlenie. Jego zadaniem nie jest jednak dodawanie przestrzeni przytulności, a wręcz przeciwnie – jak cały styl ma wzbudzać uwagę i kontrowersję. Właśnie dlatego w ten trend idealnie wpasuje się oświetlenie neonowe, najlepiej w stylu retro, wprowadzając w pomieszczeniu atmosferę rodem z komiksu.

Wybierając pop-art jako motyw przewodni wnętrz, stworzymy aranżację pełną pozytywnej energii. Przypadnie ona do gustu osobom odważnym, ekspresyjnym, nie lubiącym monotonii i ceniącym zabawę formą. Pamiętajmy jednak o zachowaniu umiaru, ponieważ tylko w ten sposób przestrzeń będzie harmonijna i nie przytłoczy swoją wyrazistością.